فاعِل: عالِم / یَفْعُلُ: یَسْتُرُ / فَعالَه: سَعاده – شَقاوَه / فِعْل: عِلم / فِعال: عِباد
۱- «إِنَّ اللهَ عَالِمُ غَیْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»
قطعاً خداوند به اسرار آسمانها و زمین دانا است.
۲- حُسْنُ الْأَدَبِ یَسْتُرُ قُبْحَ النَّسَبِ.
ادب نیکو، زشتی نسب را میپوشاند.
۳- إِنَّ أَحَبَّ عِبادِ اللهِ إِلَی اللهِ أّنْصَحُهُم لِعِبادِهِ.
قطعاً محبوبترین بندگان خدا نزد او اندرزگوترین آنها برای بندگانش است.
۴- شَرَفُ الْمَرْءِ بِالْعِلْمِ وَ الْأَدَبِ لا بِالْأَصْلِ وَ النَّسَبِ.
ارزش انسان به علم و ادب است نه به اصل و نصب.
۵- مِنْ سَعادَهِ ابْنِ آدَمَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ مِنْ شَقاوَهِ ابْنِ آدَمَ سوءُ الْخُلُقِ.
از خوشبختی انسان اخلاق خوب و از بدبختی انسان اخلاق بد است.
